Search This Blog

31/03/2016

તિતિક્ષા પાછી આવી..?

Other articles on તિતિક્ષા

એક તો આખી બેન્ક બુઠ્ઠાઓથી ભરેલી (બીન કે ઝૂઠે પડ ગયે તાર...) ને એમાં ય કોઈ નવજીવન આપતા સમાચાર આપે તો વહાલમાં ને વહાલમાં આલિંગનોની ઝડી વરસાવી દઈએ (સામે કોણ છે, એના ઉપર ઝડીઓનો આધાર સમજવો!) કોક વળી ખબર લાવ્યું કે, તિતિક્ષા પાછી આવે છે, એમાં તો બધાની (કેવળ પુરૂષ સ્ટાફની) ઉંમરમાં છ-છ મહિના ઓછા થઈ ગયા! સાલું બેન્કના બાકીના સ્ટાફમાં તો ઘર કરતાં ય વધારે કાટમાળ જોવાનો, એટલે તિતિક્ષાના આવવાના સમાચાર તો સ્ફૂર્તિ-સ્ફૂર્તિ આપે ને ? કૌચાપાક ખાવાના મનો થાય... સુઉં કિયો છો?

એ તો ખૌફ બધાને હતો વળી કે, તિતિક્ષા આવી તો ય કાંઈ આપણને લાડવો મળવાનો છે? કોઈને ય મળવાનો છે? સાલી જરા નજર બગડી તો તિતુડી ચંપલે ને ચંપલે નહિ, બેન્કના લેજરે ને લેજરે ફટકારે એવી છે! અને ફ્રેન્કલી કહીએ તો આપણે વળી ક્યાં એની સાથે પૈણવું છે? આ તો આપણને એમ કે, બેન્કમાં સાથે કામ કરે છે ને દોસ્તી-ફોસ્તી થાય તો કોક દહાડો વળી સીસીડી-માં લઈ જઈએ-ભલે બિલ તિતુ આપે- ને બોલ્યા ચાલ્યા વગર એની સામે જોયે રાખીએ, એ આપણી સામે જોયે રાખે, બહુ મોટા વાંધા લે એવી ન હોય તો હાથ ઉપર હૉટેલનું મેનુ ઢાંકીને એનો હાથ બી પકડેલો રાખીએ... (પછી... પછી આગળની ધારણાઓ સાલી નથી કરવી... જમાનો બહુ ખરાબ છે!)

ઉમળકા તો આપણને હોય એટલે બેન્કમાં બાજુના ટેબલવાળી દેવકી ડોસી (ઉં.વ. ૫૭.. નિવૃત્તિમાં તઈણ ખૂટે!)ને સમાચાર હોંશથી આપ્યા તો, એના નહિ, આપણા સગામાં કોઈ ગૂજરી ગયું હોય, એવા મોંઢે બોલી, ''હાસ્તો... દીકરી ઘેર પાછી આવતી હોય તો કયા બાપને છમછમ ન થાય..!''

હાળી દેવકુડી... બૅન્ક છુટયા પછી તું ઘરે પાછી જાય છે, ત્યારે તારો ગોરધન તને દીકરીની જેમ ઊંચકી લે છે? હાળા બૈરાઓ જાતના જ જૅલસ...!

ફ્રૅન્કલી કહું તો, તિતિક્ષાના આવવાના સમાચાર પછી કામમાં કોઈનું ધ્યાન નહિ... 'કામ'માં બહુ ધ્યાન હોવાને કારણે! કૅશિયર કાપડીયાએ તો એક કસ્ટમરને દસની નૉટ વધારે આપી દીધી હતી... આ તો આપણા દેશનું પ્રામાણિકતાનું ધોરણ દસ રૂપિયા સુધી વળી જળાવાયું છે એટલે કસ્ટમર પાછી આપવા આવ્યો, પણ નૉટ દસને બદલે વીસની હોત તો કાપડીયો તો ગયો'તો કામથી!

બપોરે રીસેસમાં નંદુની ચાની લારીએ વાત ઉઘડી. વાત કરવા બધા તલપાપડ હતા-નંદુ પણ! નંદુને તો સમજ્યા કે તિતિક્ષામાં રસ નહિ, પણ તિતુને લીધે અમે બધા અડધીને બદલે તઈણ- તઈણ કપ ચાઓ ઠોકી જતા હતા, એ એનો રસ!

''એ ભટ્ટ... સાંભળ્યું છે કે, તિતિક્ષાબેન પાછા આપણી બ્રાન્ચમાં આવે છે..!''

''થૅન્કસ ચાવડા... તેં એને 'બહેન' કીધું, એમાં તારા ઉપર માન વધી ગયું... કેવા સારા સંસ્કાર તારી વાઈફે આલ્યા છે... વાહ!''

''એ ચંબુ... તે તું શેનો આટલો મલકાયે રાખે છે..?'' પરેશ બોલ્યો. ''મોંઢે તો આપણે બધાએ એને બહેન જ કહેવાનું નક્કી કર્યું છે...''

''પણ... આઈ મીન, એ આવે છે ક્યારે?'' સળવળાટની માત્રા વધતી જતી હતી.

''ખબર નહિ, પણ કોક કહેતું હતું કે, ખાડિયા બ્રાન્ચમાંથી અહીં ટ્રાન્સફર લઈને આવે છે...''

''ખાડિયા..? તો તો કોરી નહિ રહી હોય! ત્યાંનો તો અડધો સ્ટાફ વિજય માલ્યાની નજરવાળો છે, બૉસ!''

''તે આપણે ક્યાં એની સાથે પૈણવું છે, કોડા...? આપણી બ્રાન્ચમાં પાછી આવે તો જીવદયા નેત્રપ્રભાના ખર્ચા તો બચે!''

તિતિક્ષા નાની ઉંમરે સીનિયર ઑફિસરની પોસ્ટ ઉપર આવી હતી-ડાયરૅક્ટ રીક્રુટમાં! એ અમારી બ્રાન્ચમાં હતી, ત્યાં સુધી બધાને ઘેર ઝગડા, જુઠ્ઠું બોલવાનું અને ઘેર મોડું જવાનું! સાલી કડક પણ બહુ હતી, એટલે કામ સિવાય કોઈની સાથે વાત બી નહિ કરે! થોડીઘણી વાતબાત કરતી હોત તો અમે, 'સહુ ભારતીયો મારા ભાઈબેન છે'ના ધોરણે એને બહેન પણ ગણી લેત, પણ એ જે ઢીંચણ સુધીની મિડી અને ઉપર બ્લૅઝર પહેરીને બૅન્કમાં આવતી હતી, એ જોયા પછી એને 'બહેન' ગણવી એ ચૌદે ભુવનનું પાપ ગણાત. આપણે ભલે રીટાયર થવા આવ્યા, પણ એમ કાંઈ બધા વાજીંત્રો માળીયે થોડા ચઢાવી દીધા છે! સાલી, મને તો પાછી એ 'અન્કલ' કહીને બોલાવતી, ત્યારે ધુંધવાઈ જવાતું કે, ''તારા ઘરમાં ભ'ઈ-બાપ કે ફૂવા-બૂઆ નથી?'' આપણને એટલો સંતોષ કે, આ મામલે આપણા કટ્ટર હરિફ દિવેચાને પણ એ અન્કલ જ કહેતી.

બીજો મોટો પ્રોબ્લેમ અમારા સહુને માથે, એના બાઉન્સર જેવા ગોરધનનો હતો. સાલો સવા-છ ફૂટ ઊંચો અને એક વાર મેં જસ્ટ હાથ મિલાવ્યો, એમાં તો ગરમ લોઢું પકડયું હોય એવો મર્દાના હાથ (તિતુનો નહિ... એના ગોરધનનો) એટલે સ્ટાફમાં જે કોઈ તિતુની કૅબિનમાં જાય, એ પહેલા દરવાજે જોઈ લેતું કે, પેલો રાક્ષસ એને લેવાબેવા આવ્યો નથી ને! જંગમાં તો દસે દિશાઓનું ધ્યાન રાખવું પડે. પેલો ક્યાંક હાથ-બાથ મરડી નાંખે તો? ...સુઉં કિયો છો? (કાંઈ કે'તા નહિ... ખાલી પંખો ચાલુ કરો!)

આમ તો એના આવવાની તારીખ-બારીખ નક્કી નહોતી ને હોય તો અમને કોઈને ખબર નહોતી. પેલું કહે છે ને કે, 'તુમ્હેં અપના કહેને કી ચાહ મેં, કભી હોસકે ન કિસી કે હમ...' એ મુજબ, તિતુજીની રાહો જોવામાં બ્રાન્ચમાં એકએકથી ચઢે એવી ફૂલગુલાબી કસ્ટમરો આવતી, એમાં ધ્યાન પરોવવાનું ય બંધ હતું. હિંદુસ્તાની મર્દ જીવનમાં એક સમયે એક જ સ્ત્રીનો થઈને રહે છે, બીજી બધી સાળીઓ અને સાળાવેલી સમાન... જયઅંબે..! સહુને ડર એ જ વાતનો પેસી ગયેલો કે, ન કરે નારાયણ ને એ કસ્ટમર બીજી વાર આવે ને તિતુને આપણી ફરિયાદ કરે તો... ઘેર તો બન્નેના અલગ-અલગ ઍક્સપ્લૅનેશનો આલવાના ને?

ખૌફ સહુને એ વાતનો ય હતો કે, પહેલી વાર તિતિક્ષાજી આપણી બ્રાન્ચમાં ટુંકસમય માટે આવ્યા, તે પછી એથી ય ટુંક સમયમાં એમની બદલી બીજી બ્રાન્ચમાં થઈ ગઈ. બ્રાન્ચમાં ય કોક પાપી તો હોય ને? બુરી નજરવાલે, તેરા મુંહ કાલા! અમને બધાને ડાઉટ ગીરાડી ઉપર હતો. સાલી છેલ્લા ૩૫-વર્ષથી રીટાયર થવાની લાલચો બતાવે રાખે છે, એમાં અમારામાંથી છ કર્મચારીઓ નિવૃત્ત થઈ ગયા ને એ હજી બેઠી છે. એનાથી કોઈનું સારું જોવાય નહિ. તિતુ હતી ત્યારે ય એ મોંઢા ચડાવીને જ બેસતી. ગીરાડી પોતાને ભલે નિરૂપા રૉય સમજતી હોય પણ અમને સમજ નથી પડતી કે પણ અમે બધા એ જમાનાના અશોક કુમારો, એ.કે. હંગલો કે એક પાટીયું ત્રાંસુવાળા કે.એન. સિંઘો નથી- આજનો તો આજના અજય દેવગણો કે અક્ષયકુમારો છીએ ! તારા ગળામાં હઈડીયો કેમ ભરાયો છે?... નકરી ઈર્ષ્યા!

અમારો પટાવાળો સમાચાર લાવ્યો કે, બેન તો હજી આવતા વીકમાં આવવાના છે, ત્યારે બધાએ ગુસ્સાથી એને ફોલી ખાધો, ''હાળા રોંચા... અઠવાડીયાને બદલે બે દહાડા ન કહેવાય?ખોટી ચાર દહાડાની ઉઠાડી દીધી ને?''

યસ. પ્લાનિંગનો ફાયદો લગભગ બધાને થયો. તિતુજીના આવ્યા પછી તો કોઈ સીઍલ/પીઍલ લેવાનું ન હોય, એટલે જે બે દહાડા ગ્રેસના મળ્યા છે, તે રજામાં વાપરી નાંખો... ઘરવાળા તો રાજી થાય!
...અને તિતિક્ષા આવી ત્યારે....?

સિક્સર
''પાકિસ્તાનને પાકિસ્તાનની ભાષામાં જવાબ આપવો જોઈએ...!''
''', પહેલા ઘરમાં બેઠેલા પાકિસ્તાનીઓને તો આપણી ભાષામાં જવાબ આપો, જે ઉઘાડેછોગ કહે છે, ''હું 'ભારત માતા કી જય' નથી બોલવાનો!''

No comments: