આજે કોનો હૅપી બર્થ ડે છે...?

અસલના જમાનામાં ગામમાં કોક મરી ગયું હોય ને કોક ખબર આપવા આવે, એને તળપદી ભાષામાં 'મોકાણના સમાચાર' કહેવાતા. આજના જમાનામાં.... આપણે તો અફ કૉર્સ, શુભ-શુભ બોલવાનું હોય પણ કોઇની બર્થ-ડે પાર્ટીમાં જવાનું આવે, એને ઉત્તરસંડા અને સિધ્ધપુર બાજુના લોકો મોકાણના સમાચાર કહે છે. દેખિતું છે, ઠેઠ ઉત્તરસંડાથી અમદાવાદના સી.જી. રોડની કોઇ રેસ્ટરાંમાં કોકની બર્થ-ડે પાર્ટીમાં આવવામાં તો માણસ છોલાઇ જાય છે કે નહિ ? આવામાં ય પાછું ઘેરથી નીકળતી વખતે મોંઢાં હસતા રાખવાના... વાઇફ સાથે હોય તો પણ, બોલો...! આમાં એને કયા ઉમળકા ચઢ્યા હોય તે મોંઢા હસતા રાખે ? આ તો એક વાત થાય છે !

બર્થ-ડે પાર્ટીઓનું તો કેવું છે કે, બર્થ-ડે પાર્ટીઓનું તો એવું જ હોય છે ! જમવાનું કીધું હોય એટલે તો જવું પડે જ ! અને ગયા પછી જમીને જ આવવું પડે. જમવું જરૂરી એટલા માટે છે કે, આપણા પર્સનલ કોઇ જાતના ઉમંગ-ઉલ્લાસ વગર ₹ ૫૦૦/-થી માંડીને ₹ ૧,૦૦૦/-ની ગિફ્ટ રૅપરમાં વીંટાળીને લઇ ગયા હોઇએ, આપણા પોતાના કપડાં ઉપર મોંઘા ભાવના ફ્રેન્ચ-પરફ્યૂમો છાંટયા હોય, સોસાયટીવાળા આપણને જોઇ શકે, એ માટે ગાડીમાં બેસતા વારો વધારે લગાડી હોય, (વાઇફોઝની વાત થાય છે ! - સ્પષ્ટતા પૂરી) માણસને બદલે ભૂત થયા હોત તો વહેલા પહોંચત, એવા વિચારો આવે એટલો રાક્ષસી ટ્રાફિક-જામ દર બબ્બે કીલોમીટરે. ગાડીનું એ.સી. ચાલુ ન રાખો તો ફ્રેન્ચ-પરફ્યૂમને બદલે ઘાસલેટ છાંટીને નીકળ્યા હો, એવી વાસ મારે ! અને બસ્સો-અઢી સોનું પેટ્રોલ બાળ્યું હોય, એ બધું વસૂલ તો કરવું પડે ! આ કારણે ગયા પછી જમ્યા વિના પાછું ન અવાય ! આમ જોવા જાઓ તો પાર્ટીમાં ન જાઓ ને બહાર હોટેલમાં જમી લો તો બે જણનું ₹ ૫૦૦-૭૦૦માં પતી જાય, પણ પાર્ટીમાં ગયા વિના કોઇનું ચાલ્યું છે ? એ પોતે રહેતા હોય બોપલમાં ને આપણે મણીનગરમાં, એટલે હોટલે ય બોપલવાળી રાખી હોય, એમાં આપણે એવા સિવાઇ જઇએ કે, એક બંગલો બોપલમાં ય રાખી લેવો સસ્તો પડે ! આના કરતા કોકના બેસણામાં જઇ આવવું સારૂં પડે! કોઇ ખર્ચો તો નહિ ને બે જણા સાથે હોઇએ તો બન્ને બેસણાં કિફાયતભાવે પડે ! એક રીક્ષામાં બે બેસણાં પતે. એમાં ય, એક જ એરીયામાં બે-ત્રણ બેસણાં બતાવવાના હોય તો બહુ સસ્તાં પડે ! બર્થ-ડે પાર્ટીઓ એક જ એરીયામાં હોય ને બે પતાવવાની હોય તો ઉપરથી મોંઘી પડે... જમવાનું એકમાં ને ગિફ્ટો બે ય માં ! સુઉં કિયો છો ?

તમે જોઇ જુઓ કે, બર્થ-ડે પાર્ટીઓ આપણી પાસે કેટલું જુઠ્ઠું કરાવે છે ! ગાડીમાંથી ઉતરતી વખતે ગમે તેવો મૂડ હોય, પણ હૉટલના ગૅટ પર પહોંચતા મોંઢા ઉપર ખડખડાટ હસવાનું મહોરૂં પહેરી લેવાનું...! સાલું કઇ કમાણી ઉપર એના બર્થ-ડે ઉપર આપણને આટલી ખુશી થતી હોય...? એમને મળતા વ્હેંત કારણ વગરની 'જોક્સો' મારવાની, એ તો જુદું ! એના કરતા ય એની ફાલતુ જોક ઉપર આપણે હસવું પડે, એ હવે નથી પોસાતું... ભાઇ... નથી પોસાતું !

પાર્ટીમાં પહોંચી ગયા પછી ય ક્યાં સુખ હોય છે ? આપણી માફક દરેક પાર્ટીમાં પહોંચી જનારા ત્યાં હોય જ... આમંત્રણ ભલે ને નામનું મળ્યું હોય ! એમની સાથે પાછી દેશની સુરક્ષાની વાતો કરવાની તેમ જ મોદીએ શું કરવું જોઇએ, એની સલાહ પેલી પાર્ટીને આપણે આપવાની ! આપણું ધ્યાન વૅલકમ-ડ્રિન્ક્સ પીતી એની વાઇફ પર હોય, જેને ગુલાબી રંગની મૂછો ચોંટી હોય ! (સૌજન્ય ખાતરે ય... આપણાથી એ મૂછો કાઢી ય ન અપાય !... આમાં તો બન્નેની બાઓ ખીજાય !)

એક બાજુ બડી જોરોં કી ભૂખ લાગી હોય ને એ લોકો જમવાનું સ્ટાર્ટ કરતા ન હોય, કારણ કે હજી કૅક કાપવાની બાકી હોય ! કૅકો કપાવાના પાછા ટાઇમિંગો કોઇ ના હોય... એ તો મન થાય ત્યારે કપાય. આપણા જીવો અને પેટો અધ્ધર પહોંચ્યા હોય છતાં એ લોકોના મનો ના થાય. આપણે હોટેલની બારી પાસે અદબ વાળીને ઊભા રહી રહીને કેટલું ઊભા રહીએ ? બહાર જોવામાં ય નીચે પાણી-પુરીની લારીવાળો દેખાતો હોય ! એ પછી ઘંટ વગાડીને કેક કાપવાની જાહેરાત થાય. હોળી પ્રગટાવવાની હોય, એની પહેલા ભક્તજનો એની આજુબાજુ ગરબાના આકારે ગોઠવાઇ જાય છે. બરોબર એ જ આકારે હૅપી બર્થ ડેની પાર્ટીમાં કૅકની આજુબાજુ આપણા 'દેસીઓ' ભક્તિભાવથી ગોઠવાઇ જાય છે. એક તો, નાના છોકરાઓની જેમ મોંઢા ઉપર બાઘડા પહેરીને પાર્ટીમાં લેવા-દેવા વગરના બધા હસહસ કરતા હોય, એમાં બર્થ-ડે કોની છે, એની ખબર ન પડે. કારણ કોઇને ખબર નથી, પણ ફૂંકો મારવાની હોય, એની પહેલા લેવાદેવા વગરની લાઇટો ઑફ કરી દેવામાં આવે છે અને અંધારા ઘોરમાં ફોટોગ્રાફર બર્થ-ડે બૉયને 'સ્માઇલ પ્લીઝ'ની બૂમો પાડતો રહે... તારી ભલી થાય ચમના... તું તારે આડેધડ ફોટા પાડે રાખ ને... સૅલ્ફીના જમાનામાં તારા ફોટા જોવા કોઇ નવરૂં નથી ! સાલો છપ્પન વરસનો ઢાંઢો થયો હોય તો ય કહેવાય 'બર્થ-ડે બોય' ! જન્મદિવસ એની બાનો હોય તો એને 'બર્થ-ડે બા' કહેવાય ?

મને ખબર નહિ કેમ, પણ કોઇની બર્થ-ડે પાર્ટીમાં ફૂંક મારેલી કૅક ખાવી ગમતી નથી. જેની બર્થ-ડે હોય, એણે સળગતી મીણબત્તીઓ હોલવવા થૂંક ન ઊડે, એ  રીતે મસ્સમોટી ફૂંક મારવાની હોય છે. એમાં ફૂંકે-ફૂંકે ફેર પડે.... ઘણાની મીણબત્તીઓ ત્યાંની ત્યાં ઊભી હોય ને કૅક સામેની ભીંતે  જઇને ચોંટે, એવી તોતિંગ ફૂંકો મારી હોય ! નાનું બાળક હોય તો હજી સમજ્યા. પણ ભરચક તમાકુ ખાનાર કે બીડીઓ પીનારાની બર્થ-ડે પાર્ટી હોય, એ પણ કૅક ઉપર ફૂંકો મારીને થૂંકો ઊડાડતો મીણબત્તાઓ હોલવે, એ તો ક્યાંથી સહન થાય ? કબડ્ડી-કબડ્ડી રમતો હો., એમ આપણને કૅક ખવડાવવા ધસી આવેલો હાથ ધોયા વગરનો ચમનો સીધો આપણા મોંઢામાં નાંખે, એ ય મારાથી સહન ન થાય ! મને હજી આંખે પૂરતું દેખાય છે અને પ્લેટમાંથી મારી જાતે હું કૅક લઇ શકું એમ છું, છતાં, ''આઆઆ...આઆ, ચલો મોંઢું ખોલો જોઇએ... ચલો, આઆઆઆ...!'' એમ પરાણે આખા પાર્ટામાં બધાના મોંઢા ખોલાવીને છેલ્લે એવા એંઠા હાથે આપણી પાસે આવ્યો હોય...  આપણાથી પાછી બહુ નાઓ ય ના પડાય, નહિ તો ઉત્સાહમાં આપણા નાકમાં કૅક પરોવી આવે !

(લાવો, પેલું લક્ષ્મણવાળું ધનૂષ્ય ક્યાં ગયું...?)

પણ પાર્ટીનો મોટ્ટો મજો 'હૅપી બર્થ ડે ટુ યૂ' ગાવાનો... આઇ મીન સાંભળવાનો, આઇ મીન જોવાનો આવે છે. ગીત અંગ્રેજીમાં હોવા છતાં રામદેવ પીરનો હેલો ગાતા હોય, એવા સાદે એકસામટા તાળીઓ વગાડતા શરૂ થાય. એકે યની તાળી બીજા સાથે મેળની ન હોય, જાણે તીનપત્તીના પત્તાં ચીપતા હોય કે જયઆદ્યાશક્તિની આરતી ગાતા હોય એવી તાળીઓ સાથે કોઇ મેળ વગરનું 'હૅપી બર્થ ડે ટુ યૂ...' ગાવામાં જોડાય. ખરા ભરાઇ જાય, બર્થ-ડે બૉયનું નામ આવે ત્યારે ! કોકનો એ ડોહો મામો થતો હોય, કોકનો સસરો, કોકનો હજી આ ઉંમરે ય જમાઇ થતો હોય અને બાકીના માટે એ આજે ય 'કાળીદાસભાઇ' જ હોય અને આવા કાળીદાસભાઇને બર્થ-ડે સૉન્ગમાં બેસાડવામાં ભલભલા ભરાઇ જાય છે. ન સૂરનું ઠેકાણું રહે, ન પ્રાસનું કે ન આખા નામનું ! હવે આ ઉંમરે ડોહાના નામની આગળ 'ડીયર' લગાડવાની ક્યાં જરૂરત હતી, પરિણામે બર્થ-ડે સૉન્ગ ત્યાં જ પડતું મૂકીને કૅક ખવાઇ જાય!

સાચું પૂછો તો કૅક આપણા દેશની રીતરસમ નથી. બધું બ્રિટિશરોનું અનુકરણ છે. કૅકને બદલે ભલે ઢોકળું ન કાપીએ, પણ એવું કાંઇ પણ કાપાકાપીની જરૂર શી ? કાપાકાપી આપણું કલ્ચર નથી. આપણા એકે ય તહેવાર કે પૂજનવિધિમાં છરી-ચપ્પા આવતા નથી.... અને ન જ રહેવાતું હોય તો કૅકને બદલે આખું છોડીયાવાળું નારીયેળ કાપવાનું રાખો ને !

સિક્સર

- ભગવાનશ્રી રામે લંકામાં સર્જીકલ ઑપરેશન કર્યું હતું, એના કોઇ પૂરાવા છે ? જવાબ આપવાને બદલે, તમારી સૅન્સ ઑફ હ્યૂમર કસો અને આપો જવાબ કે આવા કયા કયા પુરાવા કેજરીવાલ કે રાહુલ ગાંધી પાસેથી માંગી શકાય ?