૫૦-૫૫ની ઉંમરે પહોંચ્યા પછી, હજી હું જવાન છું, એવી સાબિતીઓ સમાજને આપ-આપ કરવામાં ડોહાને બહુ હવાદ આવતો હોય છે. અઘરૂં તો બહુ પડે, પણ હરિફાઈ સીધી એમના દીકરાઓ સાથે કરવી પડે છે. ઘરની બહાર નીકળ્યા પછી જે સુંદર છોકરીઓને છાનીમાની જોઇ લેવી પડે, એ ઉંમરની તો ઘેર દીકરીઓ હોય, ત્યારે ડોહો ખુશ થતો હોય, પણ આપણે સમજીએ ને કે, ‘બુઢ્ઢા સઠીયા ગયા..’ વૃદ્ધ થયા પછી વૃદ્ધ થઈ જવાનું સ્વીકારવું અઘરૂં પડે છે. ઘેર ડોસી કોઈ કાંની રહી હોતી નથી ને બહાર ડોળા ડબકાવે રાખવાથી માત્ર ‘ચક્ષુ-વિવાહ’ને ‘ચક્ષુ-હનીમૂન’નો આનંદ લઈ લેવો પડે છે. એનાથી ય મોટો લોચો તો સ્ત્રીઓ સામે જોતા પકડાઇ ન જવાનો પડે છે. ‘‘કાકા...હવે ડોહા થયા...જરા હખણા ’રો !’’
કૉમેડી ત્યાં ઊભી થાય છે કે, અમસ્તો ટ્રાયલ લેવા પણ પોતાની સામે ટગટગર જોતા ડોહા સામે સુંદર સ્ત્રી જરા ઇન્વાઇટિંગ -સ્માઇલ આપે, પછી ખબર છે, કાકાની શું હાલત થાય ? ચલો. ધારવા બેસીએ.
પહેલા તો કાકો પોતાની પાછળ ભીંત હોય તો ય જોઇ લેવાનો છે કે, ‘આ રૂપરાણી ભીંતોને ય સ્માઇલો આલે છે ?’ (આપણે અત્યાર પૂરતું આ અલ્ટિમેટ સુંદર સ્ત્રીનું નામ આપીએ, ‘શોભાગવરી....એક-બે ને પૂછ્યું તો કહે, વાત સુંદર સ્ત્રીની જ કરવાની હોય તો નામ ‘ડિમ્પલ કાપડીયા’ જ રાખો ને...!’ ...બાપાનો માલ છે...? ચલ બાજુ હઠ..ને પંખો ચાલુ કર ! સાલાઓ પોતાની સગી બેન સમી ડિમ્પલ માટે આવું વિચારી પણ કેમ શકે ? માં-બાપે સંસ્કાર-બંસ્કાર જેવું કંઈ આલ્યું નહિ હોય...? આ તો એક વાત થાય છે...!)
પછી કાકાને કન્ફર્મ થાય કે, સ્માઇલ મને જ આપ્યું છે અને બેશક ગરીબ-દર્દી કાકાઓને અપાતા હોય, એ માંઇલું આ સ્માઇલ નો’તું... આમાં તો ક્યાંક રોમાન્સની છાંટ હતી, એ મુદ્દે કાકો ત્યાં બેઠો બેઠો ઓગળી જાય. ધરતી માર્ગ આપે તો ત્યાં જ દસ મિનિટ માટે સમાઇ જવાનું મન થાય, જેથી પૃથ્વીની મહી પેસીને છાનુંમાનું ખુશ થઇ લેવાય. બહાર ભૂમિપટ ઉપર આવીને ખુશ થવા જાય તો ખુદ ડોહાની બા ય ઉપર બેઠી બેઠી ના ખીજાય...? (જવાબ : બહુ ખીજાય...જવાબ પૂરો)
આમાં તો ડોહે-ડોહે પરિણામો જુદા આવે, એટલે ઉપર પહેલા ડોહાની વાત કરી, હવે બીજા કાકામાં કેવું હોય છે કે, શોભાગવરી સામે ખૂણા ગોતી ગોતીને છાનામાના જોઈ લેવાના શુભ પરિણામસ્વરૂપ આપણે કીઘું એમ, માત્ર ટ્રાયલ પૂરતી શોભલી એને ૧૯૬૨-ની હીરોઇન જેવું મારકણું સ્માઇલ આપે, તો... મેં કીઘું ને કે, ડોહે-ડોહે જુદા જુદા પરિણામો હોય.. મતલબ, મસ્તુભ’ઈ ગોટે વળી જવાના, ગભરાઇ જવાના ને હવે શું કરવું, એના ટૅન્શનમાં આવી જવાના. સામું રેસિપ્રોકલ-સ્માઇલ તો બહુ દૂરની વાત છે, પણ ભીનો લેંઘો નીચોવતી વખતે બન્ને હાથ ઊલટી દિશામાં લેંઘાના છેડા લઈ જાય, એમ કાકો પેટના ભાગથી આખેઆખો ગુંચળું વળી જવાનો. પગના બે પંજા રૅગ્યૂલર દિશામાં પણ પેટથી ઉપરનો ભાગ પાછળ વળી ગયો હોય...! સુઉં કિયો છો ? (તમે કાંય નો કે’તા... તમને આવો ઝટકો કોઈ ‘દિ લાયગો છે, તે બધામાં કાંઇ કે’વા જાઓ છો ?)
અચ્છા. મસ્તુભ’ઈની આ થીયરી માત્ર કાકાઓને નહિ, તમામ રૉમેન્ટિક પરિણિતોને લાગુ પાડવાની છે. સુંદર સ્ત્રીઓ જોવી ગમતી ન હોય અને જોઇ લેતા ન હોય, એવા પુરૂષો એક લૅટેસ્ટ-સર્વે મુજબ, ભારત દેશમાં તો થતા નથી. જે ના પાડતું હોય કે, ‘‘અમે નથી જોતા,’’ તો ભલે ના પાડે...! આ તો ‘પુરૂષો’ પૂરતી વાત થાય છે...! પણ ખાટલે મોટી ખોડ કે, એમને છાનામાના જોવા પૂરતી જ, પણ પેલી એક વખત એમની સામે જુએ તો ભ’ઇ ટેન્શનમાં આવી જાય કે, હવે શું કરવાનું હોય ! વાત આગળ વધે તો ક્યાં જવું ? અત્યારે તો દેશમાં આતંકવાદીઓ સિવાય બધા પકડાઇ જતા હોય છે, એમાં મારૂં બૈરૂં તો હાળું ઘસઘસાટ ઊંઘોમાં ય મારી ઉપર નજર રાખતું હોય છે. અડઘું તો પેલીએ કઇ કમાણી ઉપર મસ્તુડા સામે જોયું હશે, એની ખબર ન પડે એટલે કાકો વધારે મૂંઝાયો હોય. પેલીએ ખીજાઇને જોયું હશે કે, ‘‘કાકા, તમારા ઘરમાં કાકી-બાકી નથી...?’’ કે પછી પ્રેમની હજી તો આ શરૂઆત હશે ? રે મન...તું બહુ મૂંઝાયું છે. પરમાત્મા આનો જરૂર રસ્તો કાઢશે. અત્યારે પંખો ચાલુ કર...!
"कौन केह्ता हे बुद्धे इश्क़ नहि करते,
ये तो हम हे जो शक नहि करते।"
(આ શે’ર મેં નથી લખ્યો એટલે જોરદાર તાળીઓ !)
ત્રીજા પ્રકારના કાકા ભારે નુકસાનીનો માલ હોય છે. શોભલીએ એકવાર સામે શું જોયું.... આ બાજુ કૅસ ખલાસ ! શોભુ-ડાર્લિંગ ઉંમર-બુમ્મર કાંઇ નહિ જોવાની. કાકો ત્યાંને ત્યાં ઘટનાસ્થળે જ મયડાય-મયડાય કરવાનો. બોલી નહિ શકે. ‘ઓહ...મારી સામે જોયું...? પાછું સ્માઈલ પણ ’૫૬ની સાલવાળું આપ્યું છે... કંઇક છે, રાજ્જા કંઇક છે. ભલે મને ૬૫-થયા પણ માલ હજી બજારમાં ઉપડે એવો છે, એ હાળી તારી કાકી માનતી નથી.. બાકી આ બાજુ સિંગાપુરની ક્રૂઝ બૂક કરાવાય એવી છે... એની બા ના ખીજાય તો !
હવે મસ્તુભ’ઈ હિંમતવાળા બની જશે અને બાયનોક્યૂલર ઝૂમ કરી કરીને જોશે... આ તબક્કે, એક ઇંચની દૂરી ન પોસાય, કૂંવરજી. સ્વાભાવિક છે, શોભારાણી તો ફક્ત ટ્રાયલ પૂરતી બ્લાઇન્ડમાં રમી હતી... શો કરાવવાનો હોય તો, એના ત્રણ રાજાની સામે મસ્તુભ’ઇમાં સૌથી ભારે પાનું ચરકટના અઠ્ઠાનું નીકળે ! એ કાંઇ બીજી વખત સ્માઈલ તો શું, દસના છુટ્ટા ય ના આલે.
કૉમેડી એ વાતે થાય કે, બન્ને પાર્ટીઓ તૈયાર પણ હોય તો ય આગળ વધવાની હિંમત અને સગવડ ડોહા પાસે હોતી નથી, એમાં પૈણ્યા પહેલા વિઘુર થઇ જાય છે...!
સવાલ એટલો જ પૂછવો હતો કે શું ડોહાઓને છૂટા મૂકવા જેવા છે ખરા ? અત્યારે સ્કૂલ-કૉલેજમાં ભણતી છોકરીઓ કહેતી હોય છે કે, અમારે અમારી ઉંમરના છોકરાઓથી સાચવવાનું નથી હોતું... ‘બેટા બેટા...’ કહીને ખભે હાથ ફેરવી લેનારા અન્કલોથી વધારે સાચવવું પડે છે. ભીડમાં કોણીઓ આ જ લોકો મારે છે. સંસ્કારી મમ્મી-પાપા દીકરીને આદરપૂર્વક અન્કલના ચરણસ્પર્શ કરવાનું શીખવાડે છે... બધા અન્કલો ભલે એવા ન હોય, પણ એકાદ-બે એવા ય નીકળે તો ઘ્યાન એ વાતનું રાખવાનું છે કે, દીકરી હજી સાવ નાની છે... ‘મિલ્સ ઍન્ડ બૂન’ વાંચતી છોકરીઓને આવું બઘું અજાણતામાં ગમવા માંડે, તો તમને ખબરે ય નહિ પડે. એક મોટો ટેસ્ટ લઇ લેવાય એવો છે. તમારી પુત્રીને ‘દિલ્હી બેલી’ જેવી વિકૃત અને બિભત્સ ફિલ્મ ગમી હોય તો, તમારી દીકરીથી તમારે જ નહિ... અમારે બધાને પણ સાચવવાનું છે. યસ. મસ્તુભ’ઈ ૬૦-૬૫નો હોય કે પચાસે પહોંચ્યો હોય... પેલીની સંમતિથી લફરૂં કરે તો ભોગ એના... ફલૅટે-ફલૅટે દસ-દસ રૂપિયા ઉઘરાવીને સોસાયટીના હૉલમાં એમનું સન્માન કરો, પણ ગમી ગયેલી સ્ત્રીની ઇચ્છા વિરૂદ્ધ પેલું શું કહે છે, ‘‘ઝાંખે રાખવું...!’’ કે ગંદી ઑફર કરતા ફોન કરવા એ ધોળા વાળવાળા ડોહાઓને શોભતું નથી. જ્યારે જુવાન દીકરી કે વહુઓ હોય ત્યારે તો સહેજ પણ નહિ. પરિણિત હોવા છતાં, લફરૂં કરનારાને માફ કરી શકાય... ઇનડિસન્ટ-પ્રપોઝલ કરનારાઓને ઉઘાડા પાડવા જોઈએ.
આવા ડાહાઓ કરતા તો ‘દિલ્હી બેલી’ સારી હશે !
સિક્સર
- બહુ તગડો SMS વાંચ્યો. ‘‘સરકારશ્રી, અમે અજમલ કસાબને લટકાવવાનું નથી કહેતા. અમે તો એટલી આજીજી કરીએ છીએ કે, જેવી સલામતિથી તમે કસાબનું રક્ષણ કરી રહ્યા છો, એવું રક્ષણ અમારૂંય કરો.’’
